dinsdag 27 december 2016

Onvoorstelbaar

Hoi iedereen!

We zijn weer drie dagen verder. Heftige, maar ook hele mooie dagen! Op eerste kerstdag s'ochtends naar een vluchtelingenkerk geweest en daar kerst gevierd. Ik vond het heel mooi om zo met elkaar dit bijzondere feest te vieren. Daarna gewerkt van 16-00 met in de tussentijd een kort kerstdiner. Dat was een fijne verassing!

Eerste en tweede kerstdag stond ik wederom op dezelfde plaats bij een afgezonderde plek voor kwetsbare Afghanen. Het is ontzettend mooi om zo een relatie op te bouwen met de mensen die daar verblijven. We leren samen Nederlands, Engels en ik leer er ook Farsi, de taal van de meeste Afghanen. Na verloop van tijd leer je hen kennen en komen verhalen ook los. Heftig en aangrijpend om te horen wat mensen moeten meemaken. Wat zijn mensen ook sterk en wat kunnen ze veel opgeven om hun doel te bereiken.

Vandaag waren we vrij en zijn we daar een mooi dorpje gereisd, Molyvos. Prachtige omgeving en geweldig weer! Daarna bezochten we de  'dirt road'. Wat een contrast met daarvoor. Dit vond ik ongelofelijk zwaar en heftig om mee te maken en te zien. Helaas lukt het me nog niet om foto's hierop te krijgen, maar je moet je een enorme berg met duizenden zwemvesten voorstellen. Allemaal van aangespoelde vluchtelingen.. Als je zo'n zwemvest eens beetpakt, zie je dat het troep is. Het kan iemand echt niet boven water houden. Vluchtelingen betalen daar in Turkije 150,- voor en worden dus enorm opgelicht. Dit gaat dus niet alleen over volwassen mannen, maar ook over families met kleine kindjes..

Als je daar bent en de ernst hiervan even laat bezinken, dan springen de tranen je wel even in de ogen. Gelukkig waren we met elkaar en konden we dit samen verwerken. Hierna zijn we naar de plek geweest waar de afgelopen twee jaar de meeste vluchtelingen aangekomen zijn, op zo'n 12km van Turkije. Een enorme open zee, die ruiger is dan je denkt. Enkele vrijwilligers in onze groep hebben daar afgelopen jaar mensen uit de bootjes gehaald. Ze vertelden ons indrukwekkende en onwerkelijke verhalen. We hebben net lekker Grieks gedineerd en morgen heeft mijn groepje de nachtdienst. Dat is voor het eerst voor me, dus ik ben erg benieuwd!

Groetjes, Jacko.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten