Ha mensen,
Op het moment dat ik dit schrijf, zitten we vast op het vliegveld in Lesbos. De vlucht is gecanceld omdat het hier verschrikkelijk waait, regent en onweert. Nu hopen we over anderhalf uur naar Athene te vliegen, daar te overnachten en morgen naar Schiphol te vliegen. Vervelend, maar deze weken hebben me laten zien dat de zaken waar wij normaal zo over kunnen klagen vaak niet vergelijkbaar zijn met de situaties van anderen. Dit geeft me een mooi moment om even terug te kijken op de afgelopen weken.
Het waren twee zware weken, zowel fysiek als emotioneel. Onregelmatige werktijden, weinig slaap en de kou vreten wel aan je batterij. De indrukwekkende en schrijnende verhalen ook, maar dan op een andere manier. De twee weken hebben me weer veel geleerd. Over mezelf, over de wereld en over wat waarde heeft.
Want wat heeft nog waarde als je alles achter je moet laten en moet vluchten? Is dat je mooie huis, je auto of het geld op je bankrekening? Voor sommige vluchtelingen was dat het wel, tot hun wereld omgegooid werd. Voor anderen is het gelukkig meer dan dat. Veel mensen geloven dat hun God (welke dat ook is) een plan heeft met hun leven. Dat ze na acht, negen of tien maanden in het kamp een nieuwe start mogen maken met hun familie. Dat ze een veilige plek mogen krijgen. En dat hoop en geloof ik ook van harte.
Mijn voornemen voor 2017? Ik wil investeren in zaken die waarde hebben. In relaties, in geloof en in het oefenen van dankbaarheid voor wat ik heb. Ik wil laten merken dat vluchtelingen welkom zijn in mijn omgeving. En ik hoop dat iets daarvan overslaat op de mensen om me heen.
Groetjes en heel erg bedankt voor het mee-lezen!
Jacko
Geen opmerkingen:
Een reactie posten